Ekstremalna Droga Krzyżowa w Gorlicach. W tym roku organizatorzy proponują dwie trasy

Pierwsza z tras liczy około 30 kilometrów i prowadziła będzie z Dominikowic przez Łysulę, Męcinę, Sękową, Ropicę Polską, Bystrą na Gorlicką Golgotę.

- To odpowiedź na sugestie tych, którzy nie czują się na siłach, by podjąć trud dłuższych i bardziej wymagających tras – mówi nam Mateusz Bryg, jeden z organizatorów gorlickiej edycji EDK.

Trasa, o której mówi, została dedykowana św. Agacie Sycylijskiej i wiedzie w całości drogami asfaltowymi, więc w razie gdyby ktoś poczuł się gorzej, uznał, że jednak nie da rady iść, albo gdyby zdarzyła się kontuzja, będzie mógł w każdej chwili zrezygnować i poczekać na kogoś, kto pomoże dotrzeć do domu.

W tym roku w Gorlickiem nie będzie nowej długiej trasy. Organizatorzy podpowiadają natomiast, że ci, którzy chcieliby podjąć się jej pokonania, mogą skorzystać z propozycji z lat ubiegłych. Jest w czym wybierać. Przed rokiem choćby była trasa licząca ponad 60 kilometrów z Gorlic przez Magurę, Krzywą, Bartne i dalej na Golgotę. Dwa lata tamu najdłuższa gorlicka EDK wiodła przez Bielankę, Łosie, Oderne, Magurę i Siary, również z finałem na Golgocie.

Jest natomiast trasa pośrednia, licząca 42 kilometry. Organizatorzy poświęcili ją błogosławionym Michałowi Tomaszek oraz Zbigniewowi Strzałkowskiemu, misjonarzom, którzy w sierpniu 1991 roku zmarli śmiercią męczeńską w Peru.
- Najbardziej „klasyczna” trasa EDK. Przebiegająca bocznymi drogami, lasami i szlakami turystycznymi – zachęca Mateusz Bryg.

Co roku sprzed kościoła św. Andrzeja wyrusza kilkuset osób. Najczęściej wybierają wariant pośredni, czyli liczący około czterdziestu kilometrów. Dzielą się później swoimi przeżyciami. Zawsze z zastrzeżeniem: jeśli nic się nie zmieni w moim życiu, za rok pójdę kolejny raz.

Z kolei Oskar wspomina tak: Noc. 42 km, zmęczenie, ból nóg, gdzieniegdzie śnieg, a w głowie krążące myśli o ciepłej "podusi", o wygodzie, która jest ale.. nie teraz, gdy noga ugrzęzła w błocie, a wszystko inne dookoła przeszkadza. Przejście EDK to nie tylko wyzwanie fizyczne, ale tez wzmocnienie duchowe. Starajmy się być piękniejszymi ludźmi.

W pamięci gorliczan jest inna droga krzyżowa. Może nie tak ekstremalna, ale również z ogromnym ładunkiem emocji i równie ważnymi jak na tegorocznych trasach EKD, intencjami. Trwała wówczas budowa Gorlickiej Golgoty. Maria Cyran, gorliczanka przywołała opowieść sprzed lat.
- W Wielki Piątek ku naszemu zdumieniu zastaliśmy przed kościołem stos cegieł. Tuż przed tym, jak mieliśmy wyruszyć na Golgotę, ksiądz, który z nami szedł powiedział by każdy wziął tyle budulca, ile zdoła wnieść na górę. Jedni brali do każdej ręki po jednej, inni pakowali do torebek, jeszcze inni do plecaków. I tak szli stacja po stacji – opowiadała.

Powstanie Styczniowe wzmocniło ducha oporu przeciwko Rosji