– Zyskaliśmy teren o powierzchni ok. 60 arów, który de facto powiększył obszar Parku św. Kingi. Rozważamy różne warianty zagospodarowania działki. Wśród obiecujących pomysłów jest stworzenie infrastruktury wykorzystującej lecznicze walory naszych solanek. Pojawia się szansa na powrót do tradycji balneologicznych, które w XIX wieku rozsławiły Wieliczkę jako miasto uzdrowiskowe. Zależy nam, aby Park św. Kingi jak najlepiej służył mieszkańcom Wieliczki oraz turystom i kuracjuszom oraz by był przestrzenią przyjazną, atrakcyjną, chętnie wybieraną na rodzinne spacery czy rekreację – przekazał nam Łukasz Sadkiewicz, członek zarządu ds. ekonomicznych Kopalni Soli w Wieliczce.
XIX-wieczny Park św. Kingi w Wieliczce czeka na rewitalizację
Wyburzony w ostatnim czasie były strażacki kompleks pochodził z 1953 roku. Obiekty znajdujące się w parku św. Kingi, w sąsiedztwie kopalnianego szybu Daniłowicza, był w fatalnym stanie technicznym, m.in. jego część garażowa od dawna stała na stemplach.
- Kompleks niewątpliwie dobrze służył wielickim strażakom, niemniej upływ czasu odcisnął na budynkach swoje piętno. Nie spełniały potrzeb nowoczesnej remizy, nie nadawały się do modernizacji - słyszymy w wielickiej kopalni.
Solna spółka została właścicielem tej nieruchomości w 2019 roku, w drodze wymiany z powiatem wielickim (reprezentującym Skarb Państwa). Kopalnia otrzymała teren w parku św. Kingi w zamian za działkę przy skrzyżowaniu drogi krajowej 94 i wschodniej obwodnicy Wieliczki, gdzie w latach 2021-2023 wybudowano nowoczesną siedzibę PSP Wieliczka.
Wyburzenie byłej siedziby strażaków sprawiło, że w urokliwym salinarnym parku – założonym w latach 60. XIX wieku jako „Ogród Cesarzowej Elżbiety”, rozciągającym się na około ośmiu hektarach między szybem Daniłowicza na wschodzie i szybem św. Kingi oraz ulicą Matejki na zachodzie – przybyło przestrzeni, którą można zagospodarować pod szeroko rozumianą rekreację.
Obok projektu budowy tam obiektów uzdrowiskowych, Kopalnia Soli w Wieliczce przygotuje się także do kompleksowej rewitalizacji Parku św. Kingi. Plan zakłada, że zielona przestrzeń zostanie podzielona na strefy funkcjonalne (m.in. edukacyjną, sportowa, rekreacyjną), z elementami nawilżającymi do zabytkowego charakteru miejsca i Koplina Soli. Park Kingi w nowej odsłonie ma zachwycać specjalnie zaaranżowanym stawem (znajduje się on tuż przy terenie, gdzie stała była siedziba PSP), nową małą architekturą, dedykowanym oświetleniem.
Zdrowie z solnych podziemi w Wieliczce – od kilku wieków
Walory lecznicze wielickich podziemi znane były już od XVI wieku, a w XIX wieku podkrakowskie miasto słynęło jako kurort, gdzie leczono kąpielami solankowymi oraz inhalacjami. Przybywający tu od 1826 roku kuracjusze korzystali z kąpieli w wannach wypełnionych solanką przynoszoną z kopalni. Nieco później, w 1839 roku, ówczesny lekarzy salinarny Feliks Boczkowski założył towarzystwo akcyjne, które otworzyło w Wieliczce pierwszy zakład kąpielowy, gdzie zażywano ciepłych kąpieli m.in. .wodzie solnej i mule solnym.
To w wielickiej Kopalni Soli narodziła się w latach 50. ubiegłego wieku nowatorska metoda leczenia schorzeń układu oddechowego zwana subterraneoterapią. Jej twórcą był prof. Mieczysław Skulimowski, a nowe leczenie polegało na poddawaniu chorych działaniu określonych czynników mikroklimatu solnych podziemi. Gdy novum przetestowano, opracowano metodę terapeutyczną opartą na leczniczych właściwościach białego złota. Miało to miejsce w 1964 roku. Wtedy powstało w Wieliczce pierwsze na świecie podziemne sanatorium alergologiczne „Kinga".
Zapoczątkowane przez prof. Skulimowskiego „leczenie solą" kontynuowano w Wieliczce w kolejnych latach pod różnymi szyldami. W 2003 roku powstał Podziemny Ośrodek Rehabilitacyjno - Leczniczy Kopalni Soli, który w sierpniu 2011 roku uzyskał status uzdrowiska. Obecnie wielickie sanatorium zajmuje m.in. ulokowane 135 m pod ziemią komory Jezioro Wessel i Stajnia Gór Wschodnia.
