Szeryf hrabstwa Mendoza poinformował w czwartek do południa, że Gene Hackmann i jego małżonka nie żyją. Obok ciał pary znaleziono również ich martwego psa. Adan Mendoza zaprzeczył jakoby w śmierci aktora i jego partnerki miały udział osoby trzecie. "Jedyne, co mogę powiedzieć, to że jesteśmy w trakcie wstępnego dochodzenia w sprawie śmierci i czekamy na zatwierdzenie nakazu przeszukania" - stwierdził szeryf w "The Sun".
Eugene Allen Hackman urodził się 30 stycznia 1930 roku w San Bernardino w Kalifornii. Dorastając w cieniu II wojny światowej, już jako piętnastolatek zaciągnął się do wojska. Ukończył kurs łączności i służył jako radiooperator w amerykańskich bazach wojskowych w Chinach, na Hawajach i w Japonii. W 1951 r. zakończył służbę i powrócił do Stanów Zjednoczonych.
Zrzuciwszy mundur, imał się różnych dorywczych prac. W 1956 roku zatrudnił się w teatrze Pasadena Playhouse w Kalifornii, gdzie zdobywał pierwsze aktorskie szlify. Zaprzyjaźnił się tam z podobnym mu amatorem - Dustinem Hoffmanem. Od tamtej pory młodzi aktorzy trzymali się razem. Kiedy nie mogli się przebić w Hollywood, wyjechali do Nowego Jorku, gdzie zaczęli odnosić sukcesy na deskach Broadwayu.
Przełomem w karierze Hackmana okazała się w 1967 roku drugoplanowa rola w "Bonnie and Clyde" Arthura Penna. To za nią aktor był po raz pierwszy nominowany do Oscara. Trzy lata później zagrał walczącego z mafią policjanta Jimmy'ego "Popeye'a" Doyle'a, który rozpracował przerzut narkotyków z Marsylii do Nowego Jorku. Za rolę w "Francuskim łączniku" w reżyserii Williama Friedkina otrzymał Oscara w kategorii najlepszego aktora i zyskał status gwiazdy.
W 1973 roku Hackman i Al Pacino otrzymali główne role w "Strachu na wróble" Jerry'ego Schatzberga. Przed rozpoczęciem zdjęć aktorzy ucharakteryzowali się na włóczęgów i odbyli podróż autostopem przez całą Kalifornię. Krytycy zgodnie potem chwalili ich występ. Jeszcze większy poklask zyskała "Rozmowa" Francisa Forda Coppoli. Tym razem Hackman zagrał specjalistę od podsłuchów, który sam wpada w swoje sidła. Thriller otrzymał w 1974 roku Złotą Palmę na festiwalu w Cannes.
Drugi Oscar trafił w 1992 roku do Hackmana dzięki Clintowi Eastwoodowi, który zaangażował go do swego westernu "Bez przebaczenia", aby wcielił się w szeryfa "Małego Billa" Daggetta. Ciekawostką w filmografii aktora jest wojenny epos "O jeden most za daleko", opowiadający o nieudanym desancie aliantów pod Arnhem w czasie II wojny światowej. Amerykański aktor zagrał polskiego generała i dowódcę 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej, Stanisława Sosabowskiego.
W 1956 roku Hackman zawarł związek małżeński z Filipą „Faye” Maltese, z którą miał syna Christophera oraz dwie córki – Elizabeth Jean i Leslie Anne. W 1986 roku para się rozwiodła. Betsy Arakawa była drugą żoną Hackmana. Pobrali się w 1991 roku. Arakawa była pianistką i prowadziła sklep. Małżonkowie mieszkali w Santa Fe. 26 lutego znaleziono ich oboje martwych w ich własnym domu.
