Osobowość Roku 2020. Sylwia Balon: Taniec to czysta radość! Trzeba podążać za marzeniami

Została Pani Osobowością Roku 2020 w kategorii Kultura. Jaka była Pani reakcja na wieść o wygranej?
Szczerze mówiąc byłam zdumiona! Mój starszy brat, Andrzej, kilka minut przed końcem głosowania napisał do mnie: Gratulacje! Wygrałaś! Byłam zdziwiona, wzruszona i oczywiście szczęśliwa.

Od jak dawna Pani tańczy, zajmuje się tańcem?
Tańczę od 8. roku życia, a więc już 22 lata, pedagogiem oraz choreografem jestem od 18. roku życia.

Czyli odkryła Pani pasję do tańca już w dzieciństwie. Rodzina wspierała, czy raczej szła Pani pod prąd?
Oczywiście, że wspierała, ponieważ bez aprobaty mamy nie mogłabym uczęszczać na zajęcia. W czasach mojego dzieciństwa taniec nie był tak modny jak teraz. Na swoje pierwsze zajęcia taneczne, mnie i moją siostrę bliźniaczkę, zaprowadziła nasza przyjaciółka Brygida. Wtedy taniec traktowano tylko jako rozrywkę i zabawę. W wieku 16 lat tworząc pierwsze choreografie, zdałam sobie sprawę z tego, że chcę się tym zajmować w przyszłości.

Czy w Pani domu/otoczeniu były tradycje artystyczne? Kto był dla Pani inspiracją?
Niestety, nie było wcześniej w mojej rodzinie artystycznej duszy. Jak wspomniałam wyżej, moja przyjaciółka zaprowadziła mnie na moje pierwsze zajęcia taneczne. Wielką inspiracją stał się program “You Can Dance - po prostu tańcz” i chęć dorównania jego uczestnikom. Wtedy zaczęłam trenować w domu, rozciągać się, poszukiwać warsztatów tańca w mojej okolicy, by rozwijać swoje umiejętności.

Ma Pani własny Zespół Taneczny – SKOS. Na czym polega Wasza działalność, sukcesy, nagrody?
Tak, mam. Pierwszy rok działalności za nami. W zespole jest około 80 tancerzy oraz tancerek - dzieci i młodzież, między 4, a 15 rokiem życia. Dzielą się na 5 grup ze względu na wiek, umiejętności oraz styl tańca (współczesny i street dance). Mimo ciężkiego roku, dzieci przetrwały nawet zajęcia online, nie poddały się, dzięki czemu zdobyły dziesiątki nagród na Ogólnopolskich konkursach tańca online. Każda z grup wielokrotnie stanęła na podium. Informacje o naszych sukcesach oraz treningach można znaleźć na naszych social mediach.

Czy jest to taniec nowoczesny czy też czerpiecie z tradycji?
Jest to taniec nowoczesny, ale czerpię inspiracje z wielu technik i stylów tańca,
m. in. teatr tańca, taniec współczesny, klasyczny, jazzowy. Prezentację najstarszej grupy tańca współczesnego oparłam na alfabecie języka migowego. Uczyłam się go na podyplomowym studium i postanowiłam go wykorzystać, ponieważ jest to bardzo oryginalne i rzadkie połączenie tańca i precyzyjnego ruchu dłoni.

Skąd pomysł projektu „Dbaj o zdrowie tańcem”? Zdobył on przecież wielką popularność!
Myślę, że z wieloletniego doświadczenia zrodził się pomysł projektu. Prowadziłam zajęcia dla dzieci i młodzieży, ale również dla seniorów i osób dorosłych. Pracuję również dużo przy komputerze i jestem mamą 2,5 letniego chłopczyka. Myślę, że to wszystko złożyło się na sukces.

Jak widać, zestaw ćwiczeń tanecznych dla różnych grup wiekowych okazał się wielkim sukcesem. Czym różnią się poszczególne zestawy?
W układach tanecznych dla dzieci i młodzieży chciałam zachęcić dzieci do aktywnego trybu życia, zainspirować ich do tańca i improwizacji na świeżym powietrzu. By wyszalały się i zapomniały na chwilę o sytuacji w kraju. Dla dorosłych przygotowałam proste ćwiczenia, głównie rozciągające, by po całym dniu pracy przy komputerze rozluźnić i odprężyć mięśnie. Dla mam z dziećmi chciałam podarować chwilę pełną uśmiechu i radości tańcząc razem do wesołych utworów, przy okazji dając młodej mamie możliwość powrotu do formy i poprawę kondycji. Z kolei dla seniorów przygotowałam proste układy taneczne, by zachęcić ich do aktywnego spędzania czasu, poprawić krążenie i wzmocnić odporność.

Jest Pani nie tylko choreografem, ale i instruktorem tańca i pedagogiem. Dużo czasu poświęca Pani pracy z dziećmi. Co jest, według Pani, ważne w edukacji dzieci i młodzieży?
Uważam, że trzeba wspierać talenty i pasje dzieci. Nie ważne czy to będzie taniec czy zbieranie znaczków. To nie tylko zajęcia dodatkowe. Na przykładzie tańca, nie jest to wyłącznie skakanie w rytm muzyki, ale relacje z rówieśnikami, przyjaźnie na lata, wspólne wyjazdy, często nauka pokory i wytrwałości, ale również ogromna satysfakcja z opanowania nowych układów, kroków lub zdobycie podium na konkursie.

Taniec jest Pani życiową pasją. Trudny ubiegły rok znacznie ograniczał nasze możliwości. Co Panią napędza do działania?
Rozwój grupowy, jak i indywidualny moich podopiecznych. Ich energia, zaangażowanie i pasja. Zwieńczeniem tego wszystkiego jest finalnie radość dzieci, która jest najcenniejszym skarbem.

Czy, oprócz tańca, jest jeszcze miejsce na inne sprawy/hobby w Pani życiu?
Musi być! Jestem mamą bardzo ruchliwego urwisa (po mamusi).
Oprócz tańca lubię jeździć na łyżwach, tworzyć samodzielnie dekoracje czy kartki urodzinowe, oczywiście na własne potrzeby. Ostatnio odkryłam również wielką radość z pływania kajakiem! :)

Jest Pani rodowitą andrychowianką?
Tak! Od urodzenia mieszkam w Andrychowie, tańczę i pracuje.

Pani projekt miał szeroki społeczny oddźwięk. Czy sądzi Pani, że ludzie dzisiaj są chętni do pomagania innym?
Ja w swojej pracy spotykam wiele dobrych duszyczek, które potrafią z własnej woli i inicjatywy zrobić coś dla innych. Są to małe, wielkie rzeczy, jak choćby podarowanie dzieciom ozdób do włosów, które wspaniale uzupełniały pięknie uszyte przez jedną z mam, kostiumy. Młoda mama czwórki dzieci, która znalazła czas, by pomóc oraz wspierać mnie w otwarciu własnej działalności. Niektórzy rodzice uruchamiają nawet własne kontakty, by wspierać rozwój naszych tancerzy. Za co będę wszystkim dozgonnie wdzięczna. Lecz w dzisiejszych czasach panuje ogólnie pojęta znieczulica, więc trafiają się również osoby, które rzucają kłody pod nogi. Ważne, by mimo wszystko nie poddawać się, wierzyć w to co się robi i robić to co się kocha!

Pani motto życiowe?
Spełniaj marzenia- podążaj za pasją!

Wspieranie młodzieży i dzieci w rozwijaniu ich pasji jest Pani misją. A co by Pani powiedziała rodzicom?
By wspierali swoje dzieci w rozwijaniu ich pasji. Nie podcinajcie swoim pociechom skrzydeł oraz nie próbujcie za ich pomocą spełniać własnych niespełnionych ambicji. Trwajcie przy nich w ich wyborach. Rodzic to taka osoba, która powinna podążać za swoim dzieckiem wybraną przez niego drogą i nakierowywać sugestiami to, co dla niego najlepsze.
Nic na siłę!

Jak by Pani zachęciła naszych Czytelników do ruchu, w szczególności poprzez taniec?
Taniec to czysta radość. Każdy może znaleźć w nim coś dla siebie. Spróbujcie, a nie pożałujecie!

FLESZ - Znajomość angielskiego – Polska spadła w rankingu