Oświęcimscy muzycy z „Krzywej Alternatywy” w hołdzie górnikom w 40. rocznicę strajku w Kopalni Węgla Kamiennego Piast [ZDJĘCIA, WIDEO]

Monika Pawłowska

11 grudnia 2021, 8:50

Wszystko zaczęło się 14 grudnia 1981 r. o godz. 13. To wtedy górnicy pierwszej zmiany KWK Piast, dzień po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego, rozpoczęli największy i najdłużej trwający podziemny strajk w dziejach powojennego górnictwa,

Zobacz galerię (20 zdjęć)

14 grudnia 1981 roku, dzień po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego, doszło do największego i najdłuższego, podziemnego strajku w dziejach powojennego górnictwa, który rozpoczął się w kopalni węgla kamiennego Piast w Bieruniu (woj. śląskie). Kopalnia była wówczas żywicielem wielu oświęcimskich rodzin, które każdego dnia martwiły się o swoich ojców, mężów i synów, modląc się o tyle wyjazdów, co zjazdów. Jednak tamtego dnia, bali się podwójnie. Strajk pod ziemią mógł być i okazał się brzemienny w skutkach. Tamte nastroje, lęki i skutki, wyśpiewał oświęcimski zespół Krzywa Alternatywa”, zaproszony przez komitet organizacyjny obchodów 40-lecia wydarzeń sprzed 40. lat. Posłuchajcie i zobaczcie. Kliknij w przycisk „zobacz galerię” i przesuwaj zdjęcia w prawo - naciśnij strzałkę lub przycisk NASTĘPNE [przycisk]g[/przycisk]

Zobacz galerię(20 zdjęć)

„Krzywa Alternatywa” składa ukłon strajkującym 40. lat temu górnikom KWK Piast

Wszystko zaczęło się 14 grudnia 1981 r. o godz. 13. To wtedy górnicy pierwszej zmiany KWK Piast, na wieść o zatrzymaniu Eugeniusza Szelągowskiego, zastępcy przewodniczącego Komisji Zakładowej „Solidarności” oraz przewodniczącego KZ „Solidarności” Przedsiębiorstwa Robót Górniczych z Mysłowic Stanisława Dziwaka, zdecydowali się pozostać pod ziemią. Ponad tysiąc górników spędziło dwa tygodnie - w tym Wigilię i Święta Bożego Narodzenia - 650 metrów pod ziemią. Strajk zakończył się 28 grudnia 1981 r.

- W tamtym czasie, mój tata Augustyn, w poszukiwaniu lepiej płatnej pracy, przeniósł się z Omagu do KWK Piast

– wspomina Piotr Pietia Sikora, lider zespołu „Krzywa Alternatywa”. - Wiadomość o strajku zastała go w sklepie górniczym, gdzie na kartki można było kupić m.in. mięso. Tego dnia, nie przyniósł zakupów do domu. W pozostałe także. Nosił jedzenie na szyb, dla protestujących pod ziemią - dodaje.

Jak wynika z danych Instytutu Pamięci Narodowej, w ciągu kilku godziny od zakończenia strajku zatrzymano 18 osób, z których 11 internowano, a siedem aresztowano. Aresztowanych oskarżono m.in. o sprawstwo kierownicze strajku i sądzono w trybie doraźnym. Prokurator żądał dla nich od 10 do 15 lat więzienia i pozbawienia praw publicznych, ale zostali uniewinnieni przez sąd.
Gdy tylko uniewinnieni górnicy opuścili gmach sądu, zostali ponownie zatrzymani przez SB i internowani. Część z nich zmuszono później do emigracji.

Komitet organizacyjny obchodów 40-lecia tych wydarzeń zaprosił do udziału i zaproponował stworzenie utworu, upamiętniającego tamte wydarzenia, oświęcimską grupę Krzywa Alternatywa. Część zespołu, to byli i obecni górnicy KWK Piast i innych kopalni, a kilku pozostałych pochodzi z rodzin górniczych.

Jak stwierdził Mirosław Szewczyk, jeden z organizatorów jubileuszu, to była najlepsza opcja, jaka mogła się przytrafić.

- Znając jego twórczość, wiedziałem, że Piotr Pietia Sikora stanie na wysokości zadania. Skomponował dla nas dwa utwory, „Czekaj mnie mamo" oraz „Przekaz z Piasta" do tekstu swojego brata Jacka Sikory, oświęcimianina i byłego górnika

- mówi Mirosław Szewczyk. - Utwory te są hołdem dla wszystkich strajkujących wtedy pod ziemią i szczególnie dedykowane tym pochodzących z Oświęcimia i ziemi oświęcimskiej - dodaje.

Utwory rozbrzmiały w minioną środę na poziomie 300 m pod ziemią w kopalni Guido.

- Chyba pierwszy raz w życiu miałem niesamowitą tremę, bo wiedziałem, dla kogo gramy, dla tych, którzy 40 lat temu strajkowali pod ziemią

– mówi Piotr Pietia Sikora. - Niezapomniany koncert w wyjątkowym miejscu, dla wyjątkowych ludzi. A potem zwiedzanie szlakiem strajków w KWK PIAST z 1981 roku – dodaje.

Skład zespołu, który upamiętnił górników:

Piotr „Pietia” Sikora – gitara basowa, śpiew,
Bartosz Banach Wiśniewki – wokal, trąbka,
Mirosław Sobanik – gitara
Robert Harmata – perkusja,
Boroń Kacper – puzon,
Damian Łysoń – puzon,
Jacek Stanich – klawisze,
Marcin Boiński – gitara akustyczna i elektryczna,
Grzegorz Kadela – konga i instrumenty perkusyjne.

Był dwa dni po ślubie, gdy poszedł strajkować na "Piaście"

Stanisław Dudek, emerytowany górnik z Grojca sięgnął po latach po listy pisane do świeżo poślubionej żony podczas strajku okupacyjnego w kopalni "Piast" przeciwko ogłoszeniu stanu wojennego. Wróciły d...

Bogusław Kwiecień