Studiowanie w czasach pandemii? Oświęcimska młodzież opowiedziała nam, jak to wygląda w praktyce

Pandemia niezaprzeczalnie zmieniła codzienność nas wszystkich. Niemal od roku nie możemy swobodnie spotkać się ze znajomymi, zrobić zakupów, przez pewien czas nawet możliwość wyjścia na spacer była mocno ograniczona. Zamknięto nie tylko miejsca rozrywek, ale także placówki oświatowe, w tym uniwersytety. Co za tym idzie, młodzi ludzie zostali praktycznie całkowicie pozbawieni możliwości zawierania nowych znajomości. Pandemia wkroczyła w ich życie, zabierając szansę na zdobycie życiowych i studenckich doświadczeń, między innymi wzięcia udziału w majowych juwenaliach czy innych imprezach integracyjnych. Nie ma też nowych przyjaźni, pierwszych miłości i rozstań.

Jak więc wyglądają relacje między studentami w czasie pandemii?

Zapytaliśmy o to studenta drugiego roku filologii francuskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim Łukasza Mąsiora, mieszkańca Oświęcimia:

- Cieszę się, że zdążyłem poznać znajomych z kierunku w normalnych warunkach. Nawet przez krótkie pół roku zgromadziliśmy wiele ciekawych doświadczeń. Teraz często wracamy do tych zabawnych sytuacji w rozmowach, ale tylko internetowych. Porozjeżdżaliśmy się do swoich rodzinnych domów i z niektórymi przyjaciółmi nie spotkałem się od marca zeszłego roku.

W nieco innej sytuacji znaleźli się studenci pierwszego roku. O swoim doświadczeniu opowiedziała nam Julia Iwanicka z Oświęcimia, studiująca logistykę na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach.

- Studia zdalne towarzyszą mi od początku, dlatego nie miałam nawet okazji przejść się korytarzem mojej uczelni i zasiąść w wielkiej auli. Swoich znajomych z grupy ćwiczeniowej pierwszy raz zobaczyłam na zorganizowanym przez nas spotkaniu na początku roku akademickiego. Niestety, było ono tylko jeden raz z uwagi na ogłoszone już w październiku obostrzenia. To całkowicie uniemożliwiło nam jakiekolwiek formy nawiązania kontaktu w realu.

Kontakty studenckie są bardzo utrudnione, także dlatego, że większość młodych ludzi postanowiła powrócić do domów rodzinnych. Nie ma sensu wynajmowanie mieszkań, w sytuacji, gdy postęp technologiczny umożliwia naukę zdalną. Ale czy to wystarczy, by utrzymać relacje międzyludzkie?

- Widujemy się w czasie zajęć na Teamsie albo podczas wspólnej kawy… na FaceTime. Kontakt przez internet, nawet codzienny, nigdy nie zastąpi tego w realnym życiu. – komentuje Łukasz Mąsior.

Jak w takim razie pandemia wpłynęła na ich stare relacje i przyjaźnie?

Przez zawieszenie studiów stacjonarnych większość młodych ludzi pozostała w swoim dawnym otoczeniu. W tym szczególnie trudnym czasie starają się oni dbać o dobre relacje z bliskimi. Jak wyznaje Julia, czas spędzony w domu umocnił jej więź z rodziną i umożliwił jej poprawienie zdolności kulinarnych, jej daniami zachwyca się cała rodzina.

Negatywnego wpływu pandemii na relacje ze znajomymi nie odczuła także studentka drugiego roku psychologii na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie Magdalena Majkut z Oświęcimia. Podkreśla, jak ważne jest dla niej utrzymanie regularnego kontaktu ze znajomymi.

- Czasami jedno popołudnie spędzone z przyjaciółmi daje mi energię na cały tydzień nauki.

Teraz niełatwo jednak znaleźć dobre miejsce na spotkanie. Przez obostrzenia nie można przecież posiedzieć w restauracji, kawiarni czy iść potańczyć do klubu. Madzia wspomina, że najczęściej korzystają z ładnej pogody na świeżym powietrzu.

Studenci przyznają, że mimo obostrzeń udało im się zorganizować niejedną prywatną imprezę, podczas której mogli odreagować miesiące nauki i poświętować zaliczoną sesję.

Jakie konsekwencje może nieść za sobą nagłe ograniczenie kontaktów towarzyskich?

W marcu zeszłego roku młodzież została praktycznie zamknięta w domach. Przez rygorystyczne obostrzenia, ale też strach, wielu z nich zrezygnowało ze spotkań towarzyskich. Poprosiliśmy o wypowiedź w tej sprawie psychologa z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie Wiktora Potocznego, który wyjaśnił nam, jakie skutki może nieść za sobą odosobnienie w czasie pandemii:

Utrzymywanie relacji z rówieśnikami jest bardzo ważnym elementem prawidłowego rozwoju dzieci i młodzieży. Pandemia oraz wiążące się z nią ograniczenie kontaktów czy izolacja, znacząco zmieniają organizację środowiska psychospołecznego w jakim funkcjonują młodzi ludzie. Przeprowadzone niedawno analizy wskazują, że długotrwałe pozostawanie w domu istotnie wiąże się z obniżeniem nastroju i nasileniem lęku, a także może negatywnie wpływać na poczucie własnej wartości oraz pewność siebie. Dodatkowo mogą pojawić się trudności z koncentracją, rozdrażnienie czy zaburzenia snu i odżywiania. Ważne jest, aby w obliczu wielu wyzwań związanych z pandemią nie marginalizować problemów osób młodych, zwracać uwagę na niepokojące zmiany w ich zachowaniu oraz zapewnić im odpowiednią pomoc, a szczególną opieką objąć osoby, które już wcześniej wymagały specjalnych oddziaływań wychowawczych.

A co z nauką?

Poza problemami z utrzymaniem kontaktów rówieśniczych młodzież musi się zmagać ze zdalnym nauczaniem. Dla wielu z nich spędzanie całych dni przed ekranem laptopa jest dużym obciążeniem.

- Studiowanie z domu wydaje się wygodne, dużym plusem jest nietracenie czasu na dojazdy, ale z drugiej strony siedzenie w domu odbija się na kondycji naszych oczu i pleców. Po całym dniu spędzonym przed ekranem ciężko zmusić się do kolejnych godzin czytania notatek przy biurku - wyznaje Łukasz Mąsior.

Do zajęć na uniwersytecie także chętnie powróciłaby Madzia Majkut. Wielu studentów podkreśla, że podczas zajęć na uczelni byli bardziej skupieni, więcej z nich zapamiętywali i mieli silniejszą motywację do nauki.

A jak to wygląda u zagranicznych studentów?

W trudniejszej sytuacji znaleźli się młodzi ludzie studiujący za granicą. Taką drogę wybrała Julia Leśniowska z Oświęcimia, której marzeniem od zawsze była praca przy tworzeniu filmów. Aktualnie jest na drugim roku produkcji filmowej na Solent University w Anglii. Od roku nie miała zajęć praktycznych, nie mogła też podjąć tam pracy. Przy pierwszym lockdownie utknęła w Anglii i nie widziała rodziny przez 6 miesięcy. Aktualnie przebywa w Polsce, nie mając z kolei możliwości powrotu za granicę. Rozmowy przez kamerkę to już stały element jej codziennego życia, wcześniej z rodziną, teraz z chłopakiem i znajomymi ze studiów.

Mimo wszystko Julia stara się znaleźć pozytywy. Przebywając w Polsce, nadrabia spotkania z przyjaciółmi, chociaż brakuje jej chodzenia do ulubionej restauracji. Wspomina również, że zacieśniły się jej więzi z rodziną.

Niektórzy zagraniczni studenci napotykają na swojej drodze jeszcze jeden nieoczywisty problem, związany z powrotem do ojczystych krajów.

- Moja koleżanka z roku w Anglii powróciła na Wielkanoc do rodzinnej Kostaryki. – opowiada Julia – Przez 6-godzinną różnicę czasu zajęcia, które normalnie rozpoczynają się o nas o godz. 9, u niej trwają od… godz. 3 w nocy.

Za czym najbardziej tęsknią młodzi ludzie?

Okazuje się, że młodzież najbardziej tęskni za… normalnością. Poza nauką stacjonarną, za sposobami na odpoczynek od niej: kinami, imprezami, koncertami. Praktycznie wszyscy zapytani przez nas studenci odpowiadają tak samo. Wspominają, jak bardzo nie doceniali możliwości nauki na uniwersytetach, wyjść na zakupy bez maseczek, wolności od ograniczeń w przemieszczaniu się. Jednogłośnie stwierdzają, że nie mogą doczekać się cieplejszych temperatur, które otworzą przed nimi nowe możliwości spotkań z przyjaciółmi.

FLESZ - COVID-19 niszczy oczy