„Patrzcie na drogę, patrzcie na tę staruszkę, staruszkę która idzie powoli, staruszkę, która idzie i co chwilę przystaje, bo droga jest długa, staruszkę, która idzie i co chwilę przystaje, bo stopy ma ciężkie” - tak zaczyna się opowieść snuta przez Tawę (tekst) i Socharda (ilustracje). Jej bohaterka owszem, dziś jest staruszką, ale nie zawsze nią była. Kiedyś, jeszcze nie tak dawno temu, tańczyła tak pięknie, że przypatrywała jej się cała afrykańska wioska. Tańczyła z taką pasją, że „drzewa pochylały się, by bić jej brawo”, a słońce „przystawało, by popatrzeć na jej cień”.
Choć „Tańcz, Córko Księżyca!” to książka niewielka, w jej wnętrzu kryje się bogactwo treści. Tawa i Sochard podejmują niełatwy i niezbyt popularny w literaturze dziecięcej temat starości, opowiadając o nim z poetyckim wdziękiem. Historię Córki Księżyca ubierają we frazy o niemal hipnotyzującym rytmie, pełnym powtórzeń i aluzji do starych legend, które świetnie korespondują z inspirowanymi afrykańską twórczością ilustracjami. W efekcie dzieci otrzymują książkę, która pozwala im nie tylko spojrzeć inaczej na seniorów, odkrywając - tylko z pozoru oczywistą- prawdę, że i oni byli kiedyś młodymi ludźmi, ale też zajrzeć do przebogatego świata pozaeuropejskiej kultury.
"Tańcz, Córko Księżyca!"
Kouam Tawa
Fred Sochard
wyd. Zakamarki
echodnia Drugi dzień na planie Ojca Mateusza
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
