28 marca pogrzeb Henryka Ledwiga, byłego hokejowego bramkarza Baildonu, Cracovii i Olszy, męża legendarnej siatkarki Wisły

Henryk Ledwig urodził się 5 października 1935 roku w Katowicach. Jako młody chłopak grał w piłkę nożną w Kolejarzu Katowice, ale jego wielką sportową miłością okazał się hokej na lodzie. W 1964 roku został bramkarzem Baildonu (wtedy Stali) Katowice, z którym awansował do I ligi, zajmując w niej czwarte miejsca. Grę w katowickim klubie łączył z pracą zawodową jako tokarz w Hucie Baildon. Służbę wojskową odbył w CWKS Bydgoszcz, ale grał w Warszawie, bo jego nowy klub nie miał własnego lodowiska.

Swoją przyszłą żonę Józefę, jedną z najlepszych polskich siatkarek w historii, poznał w sekretariacie Baildonu. Do Krakowa przeniósł się z żoną w 1962 roku. Do 1968 roku stał w bramce balansującej między I a II ligą Cracovii na zmianę z Wacławem Gójem, pracując jednocześnie w Hucie im. Lenina. Potem przez dwa lata grał w Olszy Kraków i zakończył hokejową karierę, koncentrując się na pracy i wychowywaniu dzieci, pomagając często wyjeżdżającej na mecze, treningi i zgrupowania żony.

Ta ostatnia jest dwukrotną brązową medalistką olimpijską (1964, 1968), dwukrotną wicemistrzynią Europy (1963, 1967), brązową medalistką MŚ (1962), trzykrotną mistrzynią Polski, tyleż razy wicemistrzynią kraju, pięciokrotną brązową medalistką MP i zdobywczynią Pucharu Polski. W reprezentacji w latach 1958-1970 wystąpiła w 216 meczach. Barwy Wisły broniła w latach 1961-1972. Po zakończeniu kariery zawodniczki kontynuowała pracę w sekcji siatkówki krakowskiego klubu jako działaczka.