Jadwiga Jędrzejowska urodziła się 15 października 1912 roku w Krakowie. Czyli miejscowości z której pochodzi też m.in. Agnieszka Radwańska. Uprawianie tenisa rozpoczęła dopiero, jak na dzisiejsze realia, w wieku 10 lat. Jednak niedługo potem, bo w wieku 13 lat, Jadwiga została członkiem sekcji tenisowej AZS Kraków. A w 1935 roku, gdy miała 23 lata, odniosła pierwszy godny odnotowania wynik na arenie międzynarodowej, docierając do ćwierćfinału Wimbledonu w grze pojedynczej.
Pierwszy finał wielkoszlemowy
Swój najsłynniejszy mecz w karierze "Dża-Dża" rozegrała w 1937 roku, w finale Wimbledonu, z Brytyjką Dorothy Round. W decydującym, trzecim secie Jędrzejowska prowadziła 4:1 i 30:15. Od historycznego triumfu dzieliło ją sześć piłek… Jednak ostatecznie przegrała tą partię 5:7.
- Bałam się wygrać. Potem długo płakałam w szatni - powiedziała.
Na kolejny finał Wimbledonu musieliśmy czekać aż 75 lat... W 2012 roku Agnieszka Radwańska mierzyła się z Sereną Williams, i także przegrała w trzech setach... "Dża-Dża" i "Isia" to po dziś dzień jedyne finalistki Wimbledonu w grze pojedynczej w historii polskiego tenisa.
Największe osiągnięcie w karierze
Jedyny tytuł wielkoszlemowy Jadwiga zdobyła w 1939 roku na mistrzostwach Francji, gdzie wygrała debla w parze z Simonne Mathieu (dziś jej nazwę nosi trzecia co ważności arena w kompleksie Roland Garros), tą samą, z którą przegrała w finale gry pojedynczej. W decydującym spotkaniu okazały się lepsze od duetu Alice Florian i Hella Kovac 7:5, 7:5.
Wojna przeszkodą w karierze
W okresie wojennym karierę tenisową wstrzymała w 1940 roku po tym jak Niemcy zaproponowali jej, by rozgrywała mecze na terenie III Rzeszy. Karierę wznowiła po wojnie. Jednak poza finałem Roland Garros w mikście nie odniosła już żadnych znaczących rezultatów w wielkim szlemie.
Sukcesy Jadwigi Jędrzejowskiej:
- ćwierćfinalistka Wimbledonu w grze pojedynczej (1935, 1938, 1939)
- półfinalistka Wimbledonu w grze pojedynczej (1936)
- najlepszy sportowiec Polski w plebiscycie "Przeglądu Sportowego” (1936, 1937)
- finalistka Wimbledonu w grze pojedynczej (1937)
- finalistka US Open w grze pojedynczej (1937)
- ćwierćfinalistka US Open w grze pojedynczej (1938)
- finalistka US Open w grze podwójnej (1938)
- finalistka Roland Garros w grze pojedynczej (1939)
- zwyciężczyni Roland Garros w grze podwójnej (1939)
- finalistka Roland Garros w grze mieszanej (1947)
- wielokrotna mistrzyni Polski
W rankingu światowym najwyżej była klasyfikowana na 5. miejscu (w latach 1937-1939).
Oficjalnie karierę sportową zakończyła w 1968 roku, w wieku 56 lat. Wcześniej, w 1955 roku, ukazały się jej wspomnienia “Urodziłam się na korcie” (w opracowaniu Kazimierza Gryżewskiego). Z kolei Zbigniew Chmielewski w swojej książce o historii tenisa w Polsce, "Kroniki polskiego tenisa 1901-2018", napisał o niej:
- Dynamiczna, pełna temperamentu, a gdy trzeba było także finezji gra Jadzi, nazywanej Dżadża, często wzbudzała zachwyt widowni. Była atrakcją wielu turniejów.
Zmarła w 1980 roku w Katowicach. Leży zaś na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXXIII-19-14).
