Krzysztof Szewczyk: Muszę uderzyć się w piersi

- Jaka była ta jesień dla Pana?

- Tego okresu nie mogę zaliczyć do udanych, bo minut spędzonych na boisku nie było tyle, na ile bym liczył. Statystyki nie są dla mnie korzystne. Nabieram doświadczenia, ale runda na pewno nie była udana.

- Zagrał Pan w 10 spotkaniach, zdobył Pan jednego gola.

- W pierwszym składzie wyszedłem tylko trzy razy, a mam taki cel, by grać w większym wymiarze czasowym. Zostaje nadzieja, że wiosną popracuję mocniej i ten czas będzie dla mnie udany. Końcówka rundy jesiennej pokazała, że może być lepiej, bo więcej grałem. To dobry prognostyk.

- Patrząc obiektywnie, oczywiście nie zagłaskując sytuacji, to wszedł Pan do drużyny, która była już ukształtowana, wywalczyła awans. Nie jest łatwe znaleźć się w takim teamie. Trener ma już wyrobione zdanie na temat zawodników, sprawdzali mu się, więc wejście do składu jest ciężkie.

- Na pewno tak, aklimatyzacja była trudna. Trener stawiał na tych zawodników, którzy sprawdzili się w II lidze, to nic dziwnego. Pierwsze tygodnie, miesiąc mogły być trudne, ale nie chcę zwalać wszystkiego na to. Trzeba się uderzyć w pierś i popracować lepiej.

- Rok temu był Pan w Stomilu, w tej samej lidze. Może Pan porównać Puszczę z klubem z Olsztyna?

- Nasze boisko zmusza nas do innej gry – jest bardzo wąskie. Jeśli rywal się „zamuruje”, to jest trudno. Wielkie znaczenie w naszej grze mają stałe fragmenty. To one decydowały o naszych bramkach. Gdy jedziemy na boisko, na którym można się pokazać, staramy się grać kombinacyjnie. Gramy jednym napastnikiem, dwoma skrzydłowymi.

- A Pan w jakiej roli najczęściej występował?

- Jako skrzydłowy, najczęściej lewy. Na tę pozycję jest Bartek Żurek, który też był kiedyś w Cracovii, także Dawid Nowak, Maciej Domański, który jest najlepszym zawodnikiem Puszczy, jeśli chodzi o statystyki. Rywalizacja w ofensywie jest większa niż w defensywie.

- Dawid Nowak też miał trudne wejście do zespołu.

- W końcówce grał nawet rzadziej ode mnie. To pokazuje, że ta liga wcale nie jest taka łatwa. Dawid błyszczał w ekstraklasie w niejednym klubie, a tu musi się mocno napracować.

- Na przeprowadzce do Puszczy skorzystał Pan pod jednym względem – trudno wyobrazić sobie klub ze szczebla centralnego położony bliżej pańskiego domu w Cikowicach.

- Tak się ułożyło, ale nie patrzyłem pod tym względem. Wolałbym być na drugim końcu Polski, a grać regularnie. Jestem wypożyczony do końca czerwca z opcją ewentualnego powrotu w styczniu, ale prawdopodobnie takiej opcji nie będzie.

- Puszcza radzi sobie dobrze, jesteście na 9. miejscu w tabeli, pewnie każdy sobie by tego życzył przed sezonem, ale było już nawet 3. Jednak sprawiliście pozytywną niespodziankę.

- Na pewno tak. Udało się nam złapać dobrą passę i to zaowocowało dobrą lokatą. Ta liga jest taka, że każde zwycięstwo bądź porażka będą windowały bądź spychały zespół w tabeli.

- Na pewno z uwagą śledzi Pan wyniki Cracovii. Jesień dla „Pasów” jest bardzo trudna.
- Tak, jestem na meczach, jak tylko nie pokrywają mi się terminy. Brakuje trochę szczęścia, w wielu meczach prowadziła i nie utrzymywała tego. Do pierwszej ósemki ma stratę 6 punktów, to jest do nadrobienia. W zespole było wiele kontuzji jesienią, trener musiał rotować składem, to nie sprzyjało wynikom. Ostatnio rezultaty są jednak lepsze.

- Kogo typuje Pan do awansu?

- Chciałbym by była to Miedź Legnica, jestem pod wrażeniem jej gry. Drugiego kandydata ciężko znaleźć – stawka jest wyrównana. Może Raków Częstochowa. Gdy my złapiemy serię zwycięstw, to niewkluczone, że też będziemy walczyć.

- Ktoś ze sztabu szkoleniowego jakoś monitoruje Pańskie występy?

- Nikt do mnie nie dzwonił, że będzie na meczu. Z tego co wiem, to trener był na meczu z Ruchem Chorzów.

Więcej informacji o Cracovii

Sportowy24.pl w Małopolsce

MAGAZYN SPORTOWY24 - Ekspert o losowaniu MŚ: Polska najsłabsza w grupie?