MOCAK świętuje 10-lecie. Na początek dwie wystawy przygotowane na bazie własnej kolekcji

FLESZ - Przepisy regulujące poruszanie się elektrycznymi hulajnogami właśnie weszły w życie

- W 2021 roku MOCAK obchodzi 10. rocznicę otwarcia. Z tej okazji we wszystkich przestrzeniach wystawienniczych chcemy pokazać prace z kolekcji muzeum. Będzie to okazja do lepszego poznania zbiorów instytucji, które cechuje różnorodność medialna oraz tematyczna – mówi Agnieszka Sachar, kuratorka wystawy „Architektura jako symbol, tekst i tło”.

Na początek Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie zaprezentowało wystawę poświęconą architekturze potraktowanej jako kontekst „Architektura jako symbol, tekst i tło” oraz rzeźbę funeralną autorstwa Krzysztofa M. Bednarskiego, autora nagrobków Krzysztofa Pendereckiego i Adama Zagajewskiego - „Symbole życia po śmierci. Rzeźba komemoratywna Krzysztofa M. Bednarskiego”.

W czerwcu MOCAK zapowiada trzy kolejne wystawy bazujące na własnych zbiorach.

Wystawa rzeźby funeralnej Krzysztofa M. Bednarskiego, autora sarkofagów Krzysztofa Pendereckiego i Adama Zagajewskiego, które staną Panteonie Narodowym w kościele św. Piotra Pawła, dedykowana jest dwóm niedawno zmarłym wybitnym krakowskim twórcom.

- Bodźcem do powstania tej wystawy była realizacja sarkofagów Krzysztofa Pendereckiego i Adama Zagajewskiego. Poprzez tę perspektywę chcemy szerzej zaprezentować sztukę komemoratywną Krzysztofa M. Bednarskiego. Na wystawie znalazły się zarówno najnowsze realizacje, ale także wybrane wcześniejsze prace, począwszy od pierwszej tego typu pracy - rzeźby „Thanatos polski” z 1984 roku zadedykowanej zmarłym członkom zespołu Teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego - wyjaśnia kuratorka wystawy Martyna Sobczyk.

Wśród zgromadzonych w Galerii Alfa prac znalazły się, m.in. rzeźby z nagrobków Krzysztofa Kieślowskiego, Wojciecha Fangora, Krzysztofa Krauzego, Tomasza Stańki tworzące symboliczne portrety zmarłych artystów.

- Krzysztof M. Bednarski pokazuje, że dla stworzenia pomnika trwalszego niż ze spiżu ważniejsza od szlachetności materiału, mimo wykorzystania brązu, marmuru czy granitu, jest forma - dodaje kuratorka wystawy „Symbole życia po śmierci”.

Prace Rafała Bujnowskiego, Andreasa Kaufmanna, Jiřiego Kolářa, Shinjiego Ogawy, Janka Simona, Wojciecha Wilczyka, Krzysztofa Wodiczko prezentowane w Galerii Re składają się na wystawę „Architektura jako symbol, tekst i tło”.

- Artyści na różne sposoby korzystają z bogactwa zawartych w architekturze znaczeń. Czerpią z jej potencjału symbolicznego. Nawiązują do roli architektury jako tła wydarzeń i towarzysza naszej codzienności. Czynią z niej także wyrafinowane narzędzie komunikacji - wyjaśnia kuratorka wystawy Agnieszka Sachar.

Prace zostały zgrupowane w trzy ujęcia tematyczne: architektura jako symbol, wpisujące elementy architektury w szerszy kontekst, nadające im wartości symboliczne prezentujące prace Rafała Bujnowskiego; architektura jako tło to przede wszystkim prace Shinjiego Ogawy, na których artysta zmodyfikował znane pejzaże miast, wprowadzając do nich dodatkowe elementy, zmieniające tym zabiegiem nasze postrzeganie architektury jako tła. Z kolei Wojciech Wilczyk, uwieczniając popadające w ruinę zakłady przemysłowe, daje świadectwo historii – to trzeci z obszarów pokazujący architekturę jako tekst.

Wystawę uzupełniają przejmujące projekcje multimedialne Krzysztofa Wodiczko, podejmujące kwestie społeczne, takie jak bezdomność, emigracja. Projekcje prezentowane w przestrzeni publicznej nadają budynkom nowe znaczenia, zmieniając je w narzędzia komunikacji.

Obie wystawy czynne będą do 13 marca 2022 roku.