Zadebiutował w **1975 roku w inscenizacji „Garbusa” Sławomira Mrożka w reżyserii Jerzego Jarockiego. Jednakże największe dokonania aktora zdeterminowała rozpoczęta w czasie studiów – spektaklem dyplomowym „Nadobnisie i koczkodany” Witkacego – współpraca z Krystianem Lupą.
Zagrał w niemal wszystkich zrealizowanych w Starym inscenizacjach tego twórcy, począwszy od „Iwony, Księżniczki Burgunda” Gombrowicza po swe najwybitniejsze osiągnięcie aktorskie, jakim była rola Konrada w „Kalkwerku”, według Thomasa Bernharda.
To za tę rolę otrzymał Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza, przyznaną przez pismo „Teatr”, Grand Prix na 38. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych i statuetkę „Ludwika” od krakowskiego środowiska teatralnego. **
„Jest aktorem wspaniale dyskretnym. Poza tym fantastą i **marzycielem, wyznawcą wewnętrznych i zewnętrznych podtekstów” – pisał o Nim Krystian Lupa. **
Zagral i **inne wielkie role u Lupy: w „Lunatykach” wg Hermana Bracha, w „Sztuce” Yasminy Rezy, w „Mistrzu i Małgorzacie” wg Bułhako-wa, w „Zaratustrze” Nietzschego.**
Angażowali aktora z **powodzeniem i **inni: Tadeusz Bradecki, Jerzy Grzego-rzewski, Andrzej Wajda.
W 1978 rolą w **„Spirali” Krzysztofa Zanussiego zadebiutował w filmie. Pojawiał się też w obrazach Wajdy, Stuhra, Kutza. W filmie „Parę osób, mały czas” Andrzeja Barańskiego zagrał rolę poety Mirona Białoszewskiego, która przyniosła mu szerokie uznanie i wiele nagród, m.in. za najlepszą rolę męską na FF w Karlowych Warach.**
