Odkryj Beskid Wyspowy. Złaz na „wyspie” niezwykłych skarbów [ZDJĘCIA]

Marek Długopolski

22 sierpnia 2019, 14:00

Zobacz galerię (101 zdjęć)

- Skarbów u nas nie brakuje – przed wyprawą na Łopień zapewniali zgodnie Benedykt Węgrzyn, wójt gminy Dobra oraz Paweł Ptaszek, wójt gminy Tymbark. I w niedzielę, podczas kolejnego niezwykłego spotkania z wakacyjnego cyklu „Odkryj Beskid Wyspowy”, turyści chętnie z tego bogactwa korzystali.

Wyprawa była bardzo udana. 11 sierpnia dopisali turyści (Łopień pokonało ponad 1000 osób) i pogoda. A żywiołowe beskidzkie nuty – wyśpiewane i wygrane przez Jurkowian – niosły się pięknie po beskidzkich „wyspach”.

Najmilsi, najmłodsi, najstarsi

Barbara Kapturkiewicz z Zamieścia i Ryszard Czech z Jurkowa – oto najmilsza para tej niespiesznej wędrówki.

Najmłodsza zdobywczyni Łopienia - Izabela Węgrzyn z Chyszówek – miała zaledwie cztery miesiące. W marszu wzięła udział także Maja Sroka z Tymbarku, starsza od Izabeli tylko o 5 godzin. Edward Zacharski z Raciechowice, który ukończył 81 lat, został zaś wpisany na listę najstarszych zdobywców.

Z najdalszego zakątka Polski na Łopień przybyła Magdalena Kurek – pochodziła z zachodniopomorskiego Dębna. Najdalsze krańce świata reprezentował zaś ks. Jan Krzyściak z Dansolihon na wyspie Mindanao (Filipiny). By zadbać o duchowe odkrywanie Beskidu Wyspowego pokonał około 11 tysięcy kilometrów. W spotkaniu uczestniczyli także turyści z Niemiec, Austrii, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Za rodzinne odkrywanie wyróżniono Wątorów z Dębna (13 osób).

W konkursie wiedzy o Beskidzie Wyspowym, a także gminach Dobra i Tymbark, równych sobie nie mieli Barbara Strug z Kasinki Małej oraz poznaniacy Adam Czech i Anna Florek. Tradycyjną mszę św. polową odprawili ks. dr Tadeusz Piwowarski, proboszcz parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jurkowie oraz ks. Jan Krzyściak, misjonarz z Zakonu Sercanów z parafii Dansolihon na wyspie Mindanao.

Skarby Łopienia

A, gdzie tu skarby, gdzie złoto? - Wszędzie, wystarczy tylko uważnie się rozejrzeć - twierdzą miejscowi. Odnajdziemy je wśród kamieni i krzewów, delikatnie skrzą się wśród mchów i paproci. W dzień odbija się od nich słońce, w nocy omiata je blask księżyca. Wystarczy się schylić... A wtedy czar pryska!
Skąd się wzięły opowieści o złocie? Z dawnych legend. Miejscowi wspominają o pewnym staruszku, który błąkał się po stokach Łopienia. Co jakiś czas przystawał, pochylał się, podnosił niewielki kamień, oglądał go uważnie i najczęściej wrzucał do sporego worka.

- Gdy sakwa była pełna, szedł do jednej z jaskiń. Tam z tych kamieni wytapiał… złoto. Wprawdzie po złocie na Łopieniu nie ma śladu, za to pozostała piękna nazwa - Złotopień.
Trzy wierzchołki

Łopień, który tworzą trzy stosunkowo płaskie wierzchołki, wznosi się ponad malowniczą doliną Łososiny i potoku Słopnickiego.
Odnajdziemy na nim sporo uroczysk, tajemnicze mokradła (to w nich miano topić ciała m.in. samobójców), a także jaskiń. Jedna z nich, do której wejście jest pod Ostrysem, może nas doprowadzić aż na Mogielicę.

Miejscowi górale twierdzą też, że niegdyś kryli się w niej - przed poborem do austriackiego wojska - młodzi mężczyźni. Często korzystać mieli z niej także… zbójnicy. I nie można zapomnieć, że Łopień był małżonkiem Mogielicy!

Warto wspiąć się na Łopień, ruszyć po jego skarby. Warto też przyjechać w te strony, i to na dłużej. Tylko wtedy poznamy równie niezwykłe bogactwo Tymbarku oraz Dobrej. Największym skarbem tych ziem są bowiem natura, wspaniałe widoki, malownicze ścieżki, wiekowe zabytki, a także zwyczaje i bogata tradycja.