Górale grają ceperskie piosenki

Do tej pory był Pan znany jako jeden ze słynnych Trebuniów Tutków. Teraz wydał Pan własną płytę "Góry w sercu", już bez rodzinnego wsparcia. Postanowił Pan pójść własną drogą?
Nadal koncertuję z Trebuniami, kalendarz mamy wypełniony, właśnie przylecieliśmy z Abu Dabi…

Spodobała się góralska muzyka Arabom?
Przyjęcie było bardzo dobre, największą furorę zrobił brat Krzysiek, kiedy wyszedł ze starodawną góralską kozą, czyli dudami, a oni zaczęli klaskać i pokazywać, że też znają ten instrument.

Wróćmy do płyty. To nieco inna muzyka niż ta, którą grają Trebunie Tutki.
Myślę, że całkiem inna. To nie są nutki góralskie. Melodie, a zresztą i słowa większości piosenek, napisał Mirek Kowalik z zespołu Raz Dwa Trzy, ceper mieszkający pod Wałbrzychem. Wyjątkiem jest pierwszy na płycie utwór "Góry w moim sercu", w którym pojawiają się autentyczne motywy góralskie. Refreny nagrał nasz tata Władysław. Był wtedy chory, ale kiedy poznał Mirka, ocenił, że to musi być człowiek żyjący w zgodzie z naturą, jak nasz pradziadek Stanisław Budz Mróz, baca z Małej Łąki i ostatni prawdziwy dudziarz, który na weselach przygrywał do tańca. Tata stwierdził, że takiemu człowiekowi jak Mirek nie odmówi i zaśpiewał leżąc w łóżku.

Kafka w Starym Teatrze śmieszy, a nie przeraża

A jednak dla ceperskiego ucha także inne utwory z tej płyty brzmią jakby trochę po góralsku.
Górale, nawet jeśli grają ceperskie piosenki, grają je po góralsku. A w nagraniu brało udział paru górali. Oprócz mnie także moja siostra Ania Trebunia-Wyrostek, Robert Czech, Andrzej Fiś Jarząbek, Andrzej Polak. No i honorowy góral z Jasnej Góry Marcin Pospieszalski.

Na płycie pojawiają się i inne motywy, czasem bardzo od Tatr odległe.
Bo to płyta wielokulturowa. Eugeniu Didic, zwany Żenią, wybitny trębacz z Mołdawii, gra po swojemu. Thomas Celis Sanchez urodził się w Meksyku, jest synem Meksykanki i Kubańczyka, więc wprowadza nam trochę klimatów latynoamerykańskich. Swoimi pomysłami i aranżacjami wspomagał nas Wojtek Przybylski, realizator dźwięku i producent znakomity. Wojtek lepiej słyszy niż my i wie, jak muzykantów sprowokować, wyciągnąć z nich co najlepsze. Tak pokierował sesją nagraniową, że każdy grał, co czuł. Myślę, że to nie jest zwykła mieszanka różnych stylów, z tego połączenia wyszło coś nowego, innego.

Pana rodzinny zespół już dawno zasłynął tym, że łączy motywy pozornie zupełnie do siebie niepasujące, tworzy coś nowego. Na Podhalu był chyba mały szok, kiedy w roku 1991 Trebunie Tutki nagrali pierwszą płytę z zespołem Twinkle Brothers. Nie wszystkim się spodobało, że górale grają z czarnoskórymi Jamajczykami.
Ja w tym nie brałem udziału, bo miałem wtedy 11 lat. Ale rzeczywiście, trochę dyskusji było, czy tak się godzi robić. Nawet nasz tata z początku nie był bardzo otwarty na te nowinki. Dopiero gdy zaczął poznawać muzykę jamajską, przekonał się, że reggae to też jest nurt tradycyjny, korzenny. I stopniowo zmienił zdanie. Zwłaszcza gdy poznał zespół osobiście i zobaczył, że oni nie są mniej religijni niż górale.

Dziś wiele zespołów próbuje podobnych eksperymentów. Muzyce góralskiej to chyba nie szkodzi?
Raczej pomaga. Płyta "Higher Heights" stała się koniem, na którym muzyka góralska wjechała na międzynarodową scenę. W Londynie była płytą miesiąca reggae, wydarzeniem na targach muzycznych w Berlinie, weszła na toplistę w Kanadzie. W Polsce zresztą przed
1991 r. też nikt nie chciał góralskiej muzyki wydawać. Dopiero po naszej płycie wszyscy doszli do wniosku, że ta muzyka może być atrakcyjna.

Wybierz małopolską miss internetu. Zobacz zdjęcia pięknych dziewczyn!
Polecamy w serwisie kryminalnamalopolska.pl: Podrobili 17 tys. ton paliwa, staną przed sądem