FLESZ - Pijani wciąż prowadzą - jest raport NIK!
Plejada najważniejszych artystów i artystek historii sztuki polskiej XX i XXI wieku, od Stanisława Wyspiańskiego, Olgi Boznańskiej, Jacka Malczewskiego, poprzez Tadeusza Kantora, Jerzego Nowosielskiego, Alinę Szapocznikow, po Wilhelma Sasnala, Monikę Sosnowską, Wojciecha Fangora, Jana Pamułę.
W 12 salach, na powierzchni 3000 metrów kwadratowych Galerii, znalazło się ponad 500 dzieł sztuki. Układ „XX + XXI…” nie jest w całości chronologiczny, miejscami ma charakter tematyczny. Galerię zapowiada pokaz rzeźb w holu, obejmujący prace stworzone w 1. połowie XX wieku, takich artystów jak Xawery Dunikowski, Ludomir Ślendziński, Wojciech Weiss czy Włodzimierz Konieczny.
- Mówimy nie tylko o uznanych nazwiskach, ale przede wszystkim o bardzo ważnych dziełach. Warto podkreślić, że w Krakowie mamy nie tylko najważniejsze dzieła młodopolskie, ale mamy także słynne prace „Rozstrzelania” czy „Matka z synem” Andrzeja Wróblewskiego, Jerzego Nowosielskiego, pokazujemy największy portret pastelowy Witkacego, „Zielnik” Aliny Szapocznikow - najbardziej przejmującą pracę tej artystki – wylicza Andrzej Szczerski. - W sali sztuki najnowszej pokazujemy wspaniałe prace Zofii Kulik, obrazy Jakuba Ziółkowskiego - polskie muzea nie pokazują tego artysty, nam udało się pozyskać jego nowa prace - dodaje dyrektor MNK.
W pierwszej sali Galerii znalazło miejsce malarstwo początku XX wieku. Z okresu międzywojennego w kolejnej przestrzeni pokazane są dzieła ekspresjonistów, formistów, kolorystów, artystów awangardowych. Kolejna przestrzeń to przegląd sztuki powojennej do 1989 roku. Pojawiają się tu socrealizm, taszyzm, malarstwo materii, surrealizm, ekspresjonizm abstrakcyjny, nowa figuracja, sztuka zaangażowana. W osobnej sali zgromadzone zostały prace reprezentujące abstrakcję geometryczną i konceptualizm. Sztuka po roku 1989 zebrana jest pod tytułem „Transformacja”. To szeroki wybór prac znakomitych artystów ostatniego trzydziestolecia.
Po raz pierwszy w przestrzeni stałej galerii sztuki współczesnej znalazła się grafika artystyczna, a także obiekty artystyczne ze szkła i ceramika artystyczna.
- Mówimy o historii sztuki polskiej, ale tak, jak ją widzimy z naszej krakowskiej perspektywy. Kraków jest na tyle silnym ośrodkiem intelektualno-artystycznym, że posiada swoją wizję sztuki i widać to też z perspektywy kolekcji tego muzeum, która powstawała w bardzo konkretnych okolicznościach, tworzona przez krakowskich historyków sztuki, stąd ten punkt widzenia – wyjaśnia Andrzej Szczerski. - O ile Młoda Polska jest bardzo krakowska z definicji, o tyle warto zwrócić uwagę też na kolejne części, np. awangarda to przede wszystkim formiści związani z Krakowem i Zakopanem, Andrzej Wróblewski pokazywany jest jako twórca obrazu o Nowej Hucie, mamy bardzo piękną prezentację I i II Grupy Krakowskiej.
Wystawie towarzyszy pokaz filmów animowanych i eksperymentalnych takich twórców jak Julian Józef Antoniszczak, Jan Lenica, Andrzej Pawłowski czy Jerzy Kucia.
Ciekawym elementem wystawy jest ścieżka edukacyjna. W wyznaczonych przestrzeniach nazwanych „Teksty i konteksty” można znaleźć archiwalne fotografie, portrety artystów, informacje o ich twórczości, epoce do której należą i kulturze danego czasu. Jest też miejsce dla dzieci: zaprojektowano dla nich stanowiska edukacyjne pod hasłem „Odkrywaj, patrz, doświadczaj”.
