Górale śpią na dutkach, mają żyłę złota, wystarczy kawałek pola w Zakopanem i żyjesz jak król… Takie stereotypy o góralach krążą w Polsce od lat. Ludziom wydaje się, że Podhale to kraina miodem i mlekiem płynąca, gdzie leżysz, a pieniądze same wpadają do kieszonki.
Teraz sytuacja wygląda diametralnie inaczej. Baza noclegowa tak mocno się rozbudowała od czasów pandemii, że obecnie łóżek do spania jest więcej niż chętnych na nocleg. Klient może przebierać w ofertach nawet w najgorętszych okresach roku – np. w czasie sylwestra. Już właściwie nie zdarzają się okresy, że Zakopane wypełnia się w 100 procentach. Oczywiście, są obiekty, które w pełni się wynajmują na gorące okresy. Ale jest ich coraz mniej.
To powinna być poważna lekcja dla wszystkich w górach żyjących z turystów. Nie wystarczy już pokój i łóżko do spania w stylizacji sprzed 20-30 lat. W ostatnich latach doszło bowiem w Zakopanem ok. 30 proc. miejsc noclegowych – apartamentów, czy domków. I są to inwestycje naprawdę na wysokim poziomie. Konkurencja do turystycznego tortu zrobiła się ogromna. A to oznacza, że pokoje sprzed 20-30 lat siłą rzeczy wypadną z gry.
Sytuacja pokazuje także, że sam luksus jeśli chodzi o wystrój i wyposażenie nie wystarcza. Klienci mogą mieszkać w pokojach ze złotymi klamkami. Ale to nie wszystko. Potrzebują czegoś więcej – dodatkowych atrakcji, z których mogą skorzystać w czasie pobytu.
Dlatego uważam, że obecnie kwaterodawcy powinni raczej pomyśleć o remontach, czy rozwoju istniejących obiektów, niż budowie nowych miejsc noclegowych. Bo za chwilę faktycznie okaże się, że część z obiektów po prostu wypadnie z gry, albo będzie musiało tak zjechać z ceną, by złapać klienta, że wynajem stanie się po prostu nieopłacalny. A chałupę jakoś trzeba będzie ogrzewać, płacić za nią podatek, po prostu utrzymywać…
