Kraków. Kiedy Tomek zobaczył cenę skórzanej torby, postanowił, że uszyje ją sobie sam. I tak szyje do dzisiaj [ZDJĘCIA]

Na początek Tomek kupił kilka skórzanych fartuchów spawalniczych, żeby na nich nauczyć się ciąć i szyć skórę.

- Do tego doszedł najprostszy zestaw kaletniczy, gdzie mamy nóż, wybijak i kilka innych prostych narzędzi. Takim zestawem można zrobić wszystko - zapewnia kaletnik.

Z kuchni na strych

Pierwsze wyroby młodego rzemieślnika trafiły na profil facebookowy, gdzie szybko wzbudziły zainteresowanie ich przyszłych właścicieli. Zamawiając torebkę lub inny produkt u kaletnika trzeba być uzbrojonym w cierpliwość, ponieważ każdy etap produkcji wykonywany jest ręcznie, nawet dziurkowanie skóry.

- Właśnie przez to przeniosłem swój warsztat na strych. Wcześniej pracowałem w kuchni, ale kiedy przychodził etap dziurkowania skóry pod szycie, to całe piętro słyszało bicie młotkiem - wspomina Tomek

Kaletnictwo to rodzaj medytacji

Kaletnik przyznaje, że nigdy nie jest w stu procentach zadowolony ze swojej pracy. Stąd ciągła chęć podejmowania kolejnych rzemieślniczych wyzwań.

- To praca wymagająca cierpliwości. Tu nie ma maszyny, w której nacisnę pedał i wszystko będzie szło szybciej. W pracy kaletnika na wszystko musi być czas. To wymusza opanowanie, wyrównanie oddechu. Mogę śmiało powiedzieć, że moja praca to rodzaj medytacji - mówi Kolowca.

Kaletnik specjalizuje się w różnych wyrobach, ale największą frajdę sprawia mu szycie toreb, od eleganckich po bardziej użyteczne. Wszystko robione jest ręcznie bez jakiejkolwiek ingerencji maszyn.

CZYTAJ TAKŻE: Zrezygnował z dobrze płatnej pracy w korporacji, by zająć się rzemiosłem. Jak matematyk został kaletnikiem