Małopolski szpital rehabilitacyjny, dla miejscowych Balneologia. Z czego wyleczą w Krzeszowicach, ile trzeba zapłacić i co tu tak śmierdzi?

Nowy szpitalny budynek ma 3700 metrów kwadratowych powierzchni. Leży w centrum miasteczka, z trzech stron otoczony parkami.

Krzeszowice ze źródeł leczniczych znana są "od zawsze" - jeszcze przed powstaniem miasteczka, którego pierwsze wzmianki pochodzą z 1286 roku. Początkowo wody lecznicze wykorzystywano do leczenia... bydła. Dopiero później sprawdzono, że działają też na ludzi, a szczególnie do leczenia chorób skórnych.

W II połowie XVIII wieku nastąpił dynamiczny rozwój uzdrowiska, ocembrowano pierwszy zdrój, który najstarszym obiektem uzdrowiskowym w mieście i pod nazwą Zdrój Główny można oglądać go do dziś w pobliżu kościoła pw. św. Marcina. Właściciel Krzeszowic książę August Czartoryski wybudował wówczas pierwsze urządzenia kąpielowe, a plany rozwojowe kontynuowała jego córka księżna Izabella Lubomirska.

W 1779 roku rozpoczęła się oficjalna działalność lecznicza, wówczas zarejestrowano pierwszych pacjentów. W 1788 r. zespół uzdrowiskowy składał się z kilku niewielkich domków kąpielowych, dwóch łaźni, szpitala, klasycystycznego pałacyku Vauxhall prowadzącego działalność rozrywkową dla kuracjuszy, oberży oraz budynku dla ubogich gości. W tym czasie lekarzem zdrojowym był Leopold de Lafontaine, który w roku 1789 opracował pierwszą monografię uzdrowiska zawierającą charakterystyki wód i opis okolicy.

Krzeszowice stały się wytwornym polskim uzdrowiskiem przyciągającym gości i kuracjuszy nie tylko z Krakowa i Galicji, ale także z całego Królestwa. Ówczesną popularność zawdzięczały nie tylko coraz szerzej znanym właściwościom tutejszych wód mineralnych, ale także malowniczemu położeniu miasta oraz urokom okolicznych wzgórz pokrytych lasami, skał jurajskich i dolin rzek. Dodatkowym atutem była bliskość malowniczych ruin zamku Tenczyn.

W 1816 roku Krzeszowic wraz z uzdrowiskiem zostały przejęte przez Artura Potockiego z żoną Zofią z Branieckich. Trzy lata później w miejscu istniejących łaźni wybudowano "Łazienki Zielone", zwane później "Łazienkami Zofii". W roku 1876 zostały przebudowane i dostosowane dla celów leczniczych. Budynek ten stoi cały czas, obecnie jest częścią szpitala, z nowym budynkiem połączonego przewiązką.

W czasie funkcjonowania ośrodka odwiedziły go znane postacie takie jak między innymi w 1787 roku król Stanisław August Poniatowski wraz z historykiem Adamem Naruszewiczem, wcześniej nadworny lekarz króla dr Leopold de La Fontaine, w uzdrowisku leczeniu poddał się również generał Jan Henryk Dąbrowski.

• Rehabilitacji Ogólnoustrojowej w warunkach stacjonarnych

• Rehabilitacji Neurologicznej w warunkach stacjonarnych

• Rehabilitacji Ogólnoustrojowej w oddziale dziennym

• Rehabilitacji Kardiologicznej w oddziale dziennym

• Fizjoterapii Ambulatoryjnej

• Fizjoterapii Ambulatoryjnej w warunkach domowych

• Poradni Rehabilitacyjnej

• Poradni Kardiologicznej

• Jest tu Laboratorium diagnostyczne i punkt pobrań

Szpital posiada nowoczesny sprzęt do wykonywania pełnej gamy zabiegów (elektroterapia, magnetoterapia, laseroterapia, terapia promieniowaniem podczerwonym, sonoterapia)

dział hydroterapii wyposażony w:

• wanny do kąpieli siarkowych całkowitych oraz częściowych

• kąpieli wirowych

• kąpieli czterokomorowej

• basen

Wody siarczkowe wykorzystywane przy zabiegach mają zapach zgniłych jaj. Przechodząc korytarzami krzeszowickiej Balneologii z daleka można wyczuć, gdzie są przeprowadzane zabiegi i kąpiele przy ich użyciu.

Leczenie w Małopolskim szpitalu rehabilitacyjny w Krzeszowicach jest bezpłatne. Do leczenia tutaj kieruje lekarz.