"Misery" - słynny thriller Stephena Kinga zamieniony na spektakl w krakowskim Teatrze Barakah

FLESZ - Nowe objawy koronawirusa

Amerykański „król” horrorów i thrillerów napisał „Misery” w 1987 roku. Powieść okazała się bestsellerem i cztery lata później została zekranizowana. Grająca główną rolę Kathy Bates dostała Oscara. Thriller trafił również do teatru – już w 1992 roku w Londynie. Wielkim sukcesem okazała się jednak dopiero jego broadwayowska inscenizacja sprzed pięciu lat. „Misery” wystawiono również w Polsce – w warszawskim Teatrze Kwadrat w 2017 roku. Teraz zainteresowała się powieścią krakowska reżyserka Ana Nowicka.

- To mój ukochany film, który wywarł na mnie ogromne wrażenie już w latach 90. Dlatego od dawna chciałam zaprezentować tę opowieść w teatrze. Wszystkie adaptacje sceniczne, które miałam przyjemność zobaczyć przynajmniej we fragmentach, traktowały historię wymyśloną przez Stephena Kinga bardzo klasycznie. Tymczasem ja postanowiłam osadzić ją tu i teraz – w XXI wieku. Mówię tu o głównej bohaterce – Annie Wilkes, ale również o głównym bohaterze – Paulu Sheldonie – tłumaczy nam reżyserka.

„Misery” opowiada o popularnym pisarzu romansów o pięknej Misery Chastain. Znudzony banalnością tych historii, Paul Sheldon postanawia napisać „prawdziwą” powieść. W tym celu zaszywa się na całą zimę na odludziu w Kolorado. Niestety – ulega wypadkowi i trafia do domu samotnej pielęgniarki, która roztacza nad nim troskliwą opiekę. Okazuje się, że Annie Wilkes jest wielką fanką powieści o Misery. Kiedy pielęgniarka odkrywa manuskrypt nowego dzieła Sheldona, okazuje się być bardzo niezadowolona. Objawia wtedy swe mroczne oblicze.

- Przede wszystkim zainteresowała mnie w „Misery” postać psychofanki. Wiele gwiazd przekonało się o istnieniu tego typu ludzi na własnej skórze: John Lennon, Gianni Versace czy Małgorzata Foremniak. Teraz spotykamy się z tym na co dzień – na Instagramie czy Facebooku. Jeśli ktoś intensywnie działa w social mediach, musi się liczyć, że ktoś gdzieś dostanie fioła na jego punkcie – opowiada reżyserka.

Głównym źródłem inspiracji dla Any Nowickiej był film z 1991 roku. Reżyserka uznała jednak, że z czasem się on zestarzał – i dosłowne przeniesienie jego fabuły, rozgrywającej się w latach 80., na współczesną scenę teatralną, byłoby nazbyt oczywiste. Dlatego postanowiła ją unowocześnić, wpisując w odmienną scenografię. Jej stworzeniem zajęła się Monika Kufel, która umieściła Sheldona i Wilkes w industrialnej przestrzeni odhumanizowanej chłodni czy bunkra. Tutaj inspiracją są współczesne thrillery o psychopatach w stylu „Siedem” czy „Dziewczyna z tatuażem”.

- Zrobiłam duże skróty w scenariuszu, bo był mocno przegadany. Wiele rzeczy było tłumaczonych i opowiadanych. Tymczasem ja skupiłam się na obrazie. Spektakl jest zrobiony na dwóch prostych planach. Moi bohaterowie bardzo często mówią oddzielnie, nie widząc siebie. Annie jest na proscenium, zaś Paul – w głębi. Aktorzy unikają przy tym realistycznego grania. Do tego jest ostra muzyka o koncertowej energii, mocne światła, opierające się na błyskających stroboskopach i wizualizacje. Starałam się nadać temu spektaklowi formę nowoczesnego teledysku – tłumaczy reżyserka.

W roli Annie Wilkes pojawi się współzałożycielka i aktorka Teatru Barakah - Monika Kufel, a Johnem Sheldonem będzie Michał Kościuk. Scenografię i kostiumy przygotowała również Monika Kufel. Autorem muzyki jest Piotr Korzeniak. Wizualizacje wykonał Bartłomiej Kwiatkowski.

- Mimo pandemii, mieliśmy komfort pracy nad tym tekstem. Mogliśmy się trochę nad nim rozsiąść. Dlatego ostateczna wersja sceniczna sztuki powstawała w trzech fazach. Najpierw chcieliśmy ją wystawić realistycznie, potem naturalistycznie, aż wreszcie postanowiliśmy zagrać formą. Pobawiliśmy się różnymi konwencjami, skróciliśmy czas trwania, nadaliśmy większe tempo - i ostatecznie złapaliśmy sedno tej opowieści – podkreśla reżyserka.

„Misery” można zobaczyć 10 i 11 października, o godz. 19, w krakowskim Teatrze Barakah.