Nie żyje Jan Flasza, emerytowany dyrektor Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni, miał 71 lat

Jan Flasza urodził się 23 czerwca 1952 r. w Gierczycach. Edukację rozpoczął w czteroklasowej szkole w rodzinnej miejscowości, którą następnie kontynuował w szkole podstawowej w Siedlcu oraz Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Kazimierza Wielkiego w Bochni, gdzie w 1971 r. zdał maturę. W 1976 r. ukończył studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 1976-1982 pracował w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Bochni, wpierw na stanowisku starszego bibliotekarza; od 1978 r. był kierownikiem Działu Gromadzenia i Udostępniania Zbiorów.

W 1982 r. podjął pracę jako asystent w dziale historycznym Muzeum im. prof. Stanisława Fischera w Bochni; w 1983 r. został starszym asystentem, a od 1985 r. pełnił rolę adiunkta, w 1989 r. awansował na stanowisko kustosza, następnie w 1992 r. na starszego kustosza. Z dniem 16 sierpnia 1993 r. został powołany na stanowisko dyrektora. Funkcję tę piastował do 27.08.2021. Jan Flasza został wybrany do Rady Miejskiej pełniąc funkcję radnego w latach 1994-98. W 2003 r. w uznaniu wybitnych osiągnięć na rzecz pielęgnowania wielowiekowej historii Bochni oraz jej promocji na arenie krajowej i międzynarodowej Kapituła pod przewodnictwem Burmistrza przyznała Janowi Flaszy zaszczytny tytuł „Honorowy Ambasador Królewsko-Górniczego Miasta Bochni”. W 2022 roku Jan Flasza odebrał tytuł Honorowy Obywatel Królewsko-Górniczego Miasta Bochni.

- Całe życie właściwie poświęciłem jednemu celowi: żeby przekonać mieszkańców, siebie także na początku, że historia, tradycja, pamięć i kultura są wielkim atutem tego miasta, że dzięki nim Bochnia jest silna, że może być bardzo silnym ośrodkiem - powiedział Jan Flasza po wręczeniu mu tytułu Honorowego Obywatela Królewsko-Górniczego Miasta Bochni.

Muzeum pod kierunkiem Jana Flaszy było instytucją znaną nie tylko ze swoich bogatych i różnorodnych zbiorów, lecz także z działalności wystawienniczej w kraju i za granicą. Charakteryzowało się również oryginalnym, szeroko rozwiniętym nurtem pracy edukacyjno-oświatowej. Poprzez systematyczne, wieloaspektowe podkreślanie i wykazywanie znaczenia tej instytucji dla historii i tradycji lokalnej, muzeum zyskało szczególną aurę społecznej przychylności i życzliwości nie tylko środowiska bocheńskiego. W rezultacie pozyskało do swoich zbiorów między innymi cenne kolekcje ofiarowane przez m.in.: Norberta i Annę Schlang z Wiednia (pamiątki związane z burmistrzem Bochni Ferdynandem Maissem), ks. arcybiskupa Henryka J. Nowackiego (medale, okazy filatelistyczne, książki związane z pontyfikatem papieża Jana Pawła II), oraz zbiory sztuki chińskiej (dary Stanisława Tworzydły z Warszawy).

Dzięki niemu Muzeum w Bochni nawiązało kontakty z muzeami za granicą, owocujące od wielu lat wzajemną wymianą wystaw, uczestnictwem w sesjach naukowych, realizacją wspólnych projektów (m. in. Dni Kultury Żydowskiej w Kieżmarku). Poza muzeum kieżmarskim muzeum bocheńskie posiada bardzo dobre, systematyczne kontakty z innymi muzeami na Słowacji – w Lewoczy, Starej Lubowni i Bardiowie oraz z Muzeum Górniczym w Bad Salzdetfurth (Niemcy, Dolna Saksonia).

Jan Flasza był autorem licznych, ważnych wystaw muzealnych, których wiele prezentowano winnych ośrodkach w Polsce i poza granicami kraju. Był też pomysłodawcą projektów od lat realizowanych przez muzeum bocheńskie:

• Z Bochni w świat. Ze świata do Bochni (od 1995),
• Wirydarz pełen muzyki. Koncerty muzyki folkowej i poetyckiej na dziedzińcu muzealnym (od 1996),
• Utworzenie stałej ekspozycji dawnego malarstwa religijnego po uprzednim przeprowadzeniu konserwacji kilkudziesięciu obrazów (2001),
• Bocheński Dzień Świętego Mikołaja (od 2001),
• „Muzealia”. Dni Otwarte Muzeum, organizowane z okazji Międzynarodowego Dnia Muzeów (od 2002),
• „Musica Antiqua in Yigilia Sanctae Cunegundis” (od 2003),
• WEB -Wirtualna Encyklopedia Bocheńska (od 2004 na stronie internetowej muzeum bocheńskiego: www.muzeum.bochnia.pl)
• Pozyskanie środków z Komitetu Badań Naukowych na realizację programu badawczego z zakresu archeologii pt. Produkcyjny ośrodek garncarski u schyłku starożytności nad dolną Rabą – charakterystyka, geneza, interpretacja, odrębności. Organizacja Pikniku Archeologicznego w Szczurowej, prezentującego wyniki badań.
• Był współorganizatorem i kreatorem Czwartkowych Spotkań Muzealnych, organizowanych nieprzerwanie od 1983 r., podczas których wygłosił 25 wykładów o tematyce regionalnej,
• Był pomysłodawcą i redaktorem naukowym serii „Biblioteka Czwartkowych Spotkań Muzealnych”,
• Był założycielem i redaktorem naukowym „Rocznika Bocheńskiego” wydawanego od 1993 r.
  przez Muzeum im. prof. Stanisława Fischera; także autorem kilku zamieszczonych w nim artykułów.
• Był autorem licznych publikacji poświęconych przeszłości Bochni i regionu. Od 1990 r. zamieszcza regularnie w miesięczniku „Kronika Bocheńska” teksty z zakresu dziejów miasta i regionu.

Opracowania z tego zakresu opublikował także między innymi w czasopismach:
„Bibliotekarz”, „Brama Trzeciego Tysiąclecia. Katolickie pismo społeczno-kulturalne”, „Dziennik Polski”, „Niedziela”, „Pieśń Skrzydlata”, „Poradnik bibliotekarza”, „Powiększenie”, „Spotkania z Zabytkami”, „Suplement”, „Temi. Tarnowski Magazyn Informacyjny”, „Wiadomości Bocheńskie”. Kwartalnik społeczno-kulturalny”, „Text & Cover”.

Był członkiem rady redakcyjnej rocznika „Małopolska, regiony - regionalizmy - małe ojczyzny” wydawanego przez Małopolski Ośrodek Dokumentacji Regionalnej. W „Małopolsce” opublikował także obszerne teksty biograficzne o wybitnych regionalistach bocheńskich - Stanisławie Fischerze i Piotrze Galasie oraz o zbiorach i działalności Muzeum w Bochni.

Był popularyzatorem historii i zabytków Bochni oraz regionu w mediach.

Był konsultantem i brał udział w realizacji filmów dokumentalnych oraz audycji telewizyjnych prezentujących historię Bochni i regionu oraz zabytki na tym terenie, m.in. z cyklu „Wielkie historie małych miast”. Wielokrotnie prezentował te zagadnienia na antenie Programu I Polskiego Radia, Polskiego Radia BIS, Radia Kraków, RDN Małopolska, Radia MAKS.

Był wieloletnim prezesem Bocheńskiego Oddziału Towarzystwa Przyjaciół Książki (od 1978 r.), przewodniczył też komitetowi założycielskiemu Bocheńskiego Towarzystwa Przyjaciół Książki.

W 1990 r. za działalność społeczną w TPK został wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury. W 1995 r. był organizatorem XI Ogólnopolskiego Zjazdu Delegatów Towarzystwa Przyjaciół Książki w Bochni.

W latach 1994-1998 był radnym Rady Miejskiej w Bochni i przewodniczącym Komisji Kultury. Należał do animatorów kontaktów partnerskich pomiędzy Bochnią i Kieżmarkiem (od 1993 r.) oraz z Bad Salzdetfurth (od 1996 r.).

Nagrody i wyróżnienia, jakie w swoim życiu zdobył Jan Flasza:

• Nagroda Województwa Małopolskiego im. Władysława Orkana – Kapituła Nagrody, 2010 r. za wybitne osiągnięcia w zakresie popularyzacji dziejów Bochni i regionu
• Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis – Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 2009 r., w dziedzinie „Ochrona dziedzictwa”,
• odznaka „Zasłużony dla Kultury Polskiej” – Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 2009 r. (nr. leg. 3570), za zasługi w upowszechnianiu i ochronie kultury,
• „Bene Meritus dla Powiatu Bocheńskiego” – Kapituła Tytułu, 2006 r. – w uznaniu zasług wniesionych w rozwój Ziemi Bocheńskiej i promocję Powiatu Bocheńskiego;
• Srebrny Krzyż Zasługi – Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, 2005 r. za zasługi w pracy zawodowej i osiągnięcia w działalności społecznej,
• „Honorowy Ambasador Królewsko-Górniczego Miasta Bochni” – Kapituła Tytułu pod przewodnictwem Burmistrza, 2003 r. w uznaniu wybitnych osiągnięć na rzecz pielęgnowania wielowiekowej historii Bochni oraz jej promocji na arenie krajowej i międzynarodowej,
• „Zasłużony Działacz Kultury” – Minister Kultury i Sztuki, 1990 r. za działalność społeczną w Towarzystwie Przyjaciół Książki, Indywidualna Nagroda Okolicznościowa z Funduszu Promocji Kultury – na wniosek Burmistrza – Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, 2021 r. za całokształt prac.

W Bochni zebrano ponad 26,5 tony makulatury dla Afryki