Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Okiem Jerzego Stuhra. Odpoczynek pesymisty

Jerzy Stuhr
Od czasu do czasu warto przeżywać takie zaskakująco optymistyczne i kolorowe dni jak te w zeszłym tygodniu, bo to i radość dla oka, i zaskoczenie dla kultury, i sprawdzenie organizacyjnej sprawności czynników oficjalnych, i jeszcze szansa na głębszą refleksję!

To prawda. Oglądałem te Światowe Dni, najbardziej przypatrując się młodzieży. Jakie błędy wychowawcze musieliśmy popełnić, że tak podstawowe zasady, znane od przedszkola, jak „proszę, dziękuję , przepraszam” trzeba naszym dzieciom przypominać spektakularnie, by zobaczyły ich odkrywczość? Jaki jest ten ich świat, że trzeba aż takich megaspektakli, aby poczuli więź między sobą i docenili wartości? W naszej młodości nieraz wystarczyła salka katechetyczna i parę zasadniczych pytań zadanych przez cieszącego się autorytetem katechetę, a dziś potrzeba siły spektaklu, żeby wydostali się ze swojego zatomizowanego świata?

Droga krzyżowa, jak i nocne czuwanie w Brzegach były niezwykłe, choć bałem się, by estetyka rekonstrukcji nie zaczynała być zaraźliwa. Był np. taki kadr - najpierw ogromny chór, megaorkiestra - a potem dopiero bliski plan zadumanego papieża. Mam nadzieję, że w swojej skromności nie myślał on wtedy, że wystarczyłby mu tu jeden skrzypek i jedna śpiewająca dziewczyna? Ten papież jest tak wyraźnie poza stereotypami europejskiej megalomanii kościelnej i politycznej, że mógł tak odczuć.

Najbardziej mi się podobało, jak papież często prosił o ciszę. Sprowadzał wtedy te igrzyska do właściwych proporcji.

Ale dla nas tkwiło w tym jeszcze inne świadectwo - że bardzo nam trzeba zastrzyku innej kultury, innego myślenia. Może chwilowo i politycy to odczuli, bo w czasie homilii papieskich z uduchowieniem słuchali i cały czas potakiwali, choć my wszyscy wiemy, że nic z tego, co papież mówi, nie będą realizować. Czy oni wiedzą, że my to widzimy? I to wiemy?

Dla mnie zresztą to spojrzenie na naszych polityków, nawet w tym kontekście, było jeszcze jednym potwierdzeniem mojej politycznej niewiary. Wszak nie od dziś łapię się na tym, że jeśli oglądam programy z udziałem polityków, czy choćby ich samych w wypowiedziach - to im nie wierzę. Ani słowom ich, ani gestom. Jestem aktorem, znam więc mowę ciała, „sztuczki” mimiki. Patrzę więc - i nie wierzę. A nade wszystko wtedy, gdy mówią, że coś ma być dla dobra kraju.

Więc smutną mam konstatację, że straciłem polityczną wiarę. A już jestem w tym wieku, kiedy odzyskać wiarę jest trudno. Może sądzona mi już postawa „z boku”?

Ale nie narzekam, wszak osiągnąłem pewien status niezależności, który do pewnego momentu pozwala mi żyć obok aktualnie rządzącego systemu. Nie jestem temu poddany, nie wiążę z nimi nadziei. Na szczęście istnieje jeszcze tyle prywatnych instytucji, w których pracuję, biorę udział w różnych inicjatywach i to mnie właściwie satysfakcjonuje. I to, na co w życiu zwracałem uwagę, czyli wyrobienie sobie możliwie pełnej niezależności osobistej, to się stało. Oczywiście, wiem, że to zdobycz ograniczona. Bo „za chwilę” zjawią się „tacy”, którzy będą chcieli, a to pogrzebać mi w podatkach, albo gdzieś tam coś znaleźć…

Młody Wałęsa powiedział kiedyś, że za poprzedniej władzy to się nie bał, bo wiedział, że każdą prowokację można udowodnić. A teraz się zaczyna bać, bo wszelkie dowody mogą ci spreparować! I ja w to wierzę. I to jest to, czego normalni, uczciwi ludzie mogą się bać. Że za chwilę, dla „dobra” jakiejś narodowej idei „coś” się spreparuje. I wtedy nikt się nie obroni. Bo nawet jeżeli… to plama błota na tobie zostanie. To jest sprawa zasadnicza: utrata wiary w uczciwość i prawdę tych, którzy mi coś deklarują. W ich jakiekolwiek zapewnienie. Rządowego audytu słuchałem... Przecież on od początku wyglądał i nieprawdziwie, i nieprawdopodobnie, właśnie dlatego, że jawnie utopiony był w doraźnym propagandowym sosie. Potem, powolutku okazywało się, że rzeczywiście to odczucie się sprawdzało. Różne sprawy i posądzenia rzeczywiście okazały się nieprawdziwe.

Wysłuchała: Maria Malatyńska

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gazetakrakowska.pl Gazeta Krakowska