Tadeusz Kotlarczyk urodził się 10 września 1945 roku w Krakowie. Był synem Stefanii i Jana oraz bratankiem Józefa Kotlarczyka - dwóch przedwojennych legendarnych piłkarzy „Białej Gwiazdy", mistrzów Polski w 1927 i 1928 roku (ten pierwszy zdobył też Puchar Polski w 1926 roku, a ten drugi uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w 1936 roku w Berlinie).
Na treningi w Wiśle Tadeusza Kotlarczyka zaprowadził jego starszy o 12 lat brat Jan. W krakowskim klubie grał w latach 1959-1972. Jak podaje portal historiawisly.pl, w drużynie „Białej Gwiazdy" rozegrał 196 meczów, w tym 144 w ekstraklasie, 26 w II lidze, 12 w Pucharze Polski, 12 w Intertoto i dwa w Pucharze Zdobywców Pucharów. Strzelił 15 bramek, w tym 13 w ekstraklasie oraz po jednej w II lidze i PP.
W Wiśle jako trampkarz grywał na różnych pozycjach, jako senior występował w pomocy - tak jak jego sławni rodzinni poprzednicy.
„Dał się poznać jako solidny skrzydłowy. Do jego atutów należała technika, dobra gra obiema nogami i główkowanie. Słabszym punktem była szybkość, jednak ewentualne spóźnienie w grze potrafił nadrobić wyjątkową gibkością. Zyskał sobie nawet przydomek „Guma”, bo potrafił dosięgnąć piłki w sytuacjach - wydawałoby się - straconych" - czytamy na portalu historiawisly.pl.
W latach 1972-1973 grał w Arkonii Szczecin, a w latach 1974-1975 i 1977-1979 w Błyskawicy Chicago. Miedzy dwoma pobytami w USA występował w Garbarni Kraków. W III-ligowej ekipie „Brązowych" pełnił rolę środkowego obrońca, świetnie wykorzystując swe doświadczenie.
„Pierwszorzędnie ustawiał się na pozycji stopera. Zawiadywał blokiem obronnym w sposób nadzwyczaj elegancki, a przy tym jednoznaczny. Wprowadzał niezbędny spokój w poczynania tej ważnej formacji. Przy jego boku krzepła młodzież, dla której praktykowanie u boku Kotlarczyka stanowiło nieocenioną pomoc" - pisze Jerzy Cierpiatka w swej znakomitej monografii „85 lat RKS Garbarnia".
Po drugim powrocie zza oceanu Tadeusz Kotlarczyk znowu trafił na wiele lat do Garbarni, ale już w innej roli - najpierw trenera (pomagając szkoleniowcom pierwszej drużyny seniorów), a potem działacza (będąc m.in. członkiem Zarządu i Komisji Rewizyjnej klubu).
