Tatry. Tak dawniej wędrowano na nartach po górach. Nie było tłumów, była przyroda, przygoda i piękne widoki [ZDJĘCIA]

Historia narciarstwa w Tatrach sięga końca XIX wieku, kiedy jeszcze nie było wyciągów narciarskich w kotłach Gąsienicowym i Goryczkowym, ani kolejki linowej z Kuźnic na Kasprowy Wierch. Moda na wędrówki po Tatrach nawet latem nie była mocno rozwinięta, a co dopiero zimą. O tej porze roku Tatry były niemal puste.

Pierwsze kroki na nartach w Tatrach zimą stawiał Stanisław Barabasz. W 1894 roku wraz razem z Janem Fischerem odbył wyprawę na nartach do Czarnego Stawu Gąsienicowego, skąd panowie zjechali do Kuźnic. Ludzi ciągnęło do narciarstwa coraz mocniej. Do tego stopnia, że już w 1907 roku powstał w Zakopanem Oddział Narciarzy Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1909 roku powstało Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, a w 1910 roku rozegrano pierwsze w Tatrach zawody narciarskie.

Pierwsze wyprawy narciarskie nazywano wyrypami tatrzańskimi. Były to bowiem toury dziewicze, męcząca, ale za to ogromnie satysfakcjonujące. A ich uczestników przeniosły do historii narciarstwa.

Pierwsi narciarze w Tatrach nie wyglądali jak dzisiaj. Ich sprzęt można by obecnie nazwać prymitywnym. Drewniane narty bez kantów, początkowo przypięte rzemykami do butów. Do tego odzież zupełnie nie przypominająca tej współczesnej. Z czasem i wzrostem zainteresowania rozwijał się i przemysł narciarski.

Zobaczcie na archiwalnych zdjęciach, jak dawniej wędrowano po górach zimą. Czy teraz dalibyście radę ze sprzętem sprzed dziesiątek lat?