Książka zaczyna się tak: "Trzydzieści pięć lat pracuję przy starym papierze… w jeden miesiąc prasuję przeciętnie dwadzieścia kwintali książek… mój mózg to sprasowane w hydraulicznej prasie myśli, paczki pomysłów, tajną skrytką Kopciuszka jest moja głowa, na której wygorzały włosy, i wiem, że jeszcze piękniejsze musiały być czasy, kiedy wszelka myśl zapisana była tylko w ludzkiej pamięci, wtedy, gdyby ktoś chciał sprasować książki, musiałby prasować ludzkie głowy".
Książka ma 75 stron, niewiele, ale bardzo intelektualnie sprasowanych. Przez dwa dni przeczytałem tylko dziesięć. Cofam się, czytam raz jeszcze, widzę Hrabala patrzącego na śmierć złoconych książek biblioteki pruskiej, które po wojnie miały psią wartość jednej dewizowej korony za kilogram, widzę skup makulatury, który kiedyś był przed moim domem i gdzie zginęło Bóg wie ile książek i myśli. Mam 35 lat, włosy na mojej głowie wygorzały. Piszę o książce, której jeszcze nie przeczytałem.
Zobacz najświeższe newsy wideo z kraju i ze świata
"Gazeta Krakowska" na Youtubie, Twitterze i Google+
Artykuły, za które warto zapłacić! Sprawdź i przeczytaj
Codziennie rano najświeższe informacje z Krakowa prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!
