Muzyczna zaduma nad losem zmarłych. Słynne "Messa da Requeim" Verdiego zabrzmi 28 i 29 października w Filharmonii Krakowskiej

Jak wzmocnić się po COVID-19? Zobacz porady lekarza

"Messa da Requiem" skomponowana przez Verdiego dla narodowego poety włoskiego – Alessandra Manzoniego i prawykonana w 1874 roku w kościele San Marco w Mediolanie w pierwszą rocznicę jego śmierci, jest kompozycją łączącą w sobie dwa światy: operowo-teatralnego ekstrawertyzmu i religijnego skupienia, profanum i sacrum. Dzieło spotkało się z ostrą krytyką z powodu niereligijnego stylu lub – zdaniem niektórych – nadmiernej operowości. Zwolennik Wagnera, Hans von Bülov, zarzucił kompozytorowi deprawację włoskiego artystycznego smaku i ubieranie „opery” w sztuczne dlań szaty duchowne. Za koncepcją dzieła opowiedział się jednak sam Johannes Brahms, który zauważył, że skomponować je mógł tylko prawdziwy geniusz.

Historia utworu bierze jednak swój początek na kilka lat przed jego powstaniem, w związku ze śmiercią innego włoskiego twórcy – Gioacchino Rossiniego. Po jego śmierci w 1868 roku, Verdi zwrócił się do swojego wydawcy – Ricordiego, żeby ten zaproponował kilku włoskim kompozytorom skomponowanie po jednej części mszy żałobnej w hołdzie zmarłemu mistrzowi. Powstałe siłami trzynastu autorów dzieło miało być wykonane w pierwszą rocznicę śmierci twórcy "Cyrulika sewilskiego", do czego ostatecznie nie doszło. Część napisana przez Verdiego – "Libera me, Domine" stała się natomiast kilka lat później zwieńczeniem jego "Messa da Requiem".

Filharmoniczne koncerty 28 i 29 października wpisują się w tegoroczne obchody Święta Zmarłych. "Messa da Requiem" Verdiego jest ich zasadniczym punktem, muzyczne rozważania tajemnicy życia i śmierci spinają zaś klamrą projekty Capelli Cracoviensis powstałe w ramach współpracy „Muzyczne mosty”. 27 października o godz. 18 w Filharmonii Krakowskiej zabrzmią bowiem "Musikalische Exequien" Heinricha Schütza i "Requiem f-moll" Heinricha Ignaza Franza von Bibera, zaś 30 października o godz. 18 – "Ein deutsches Requiem" Johannesa Brahmsa.